Het hemdje: hoe een maat heel veel los kan maken

Het hemdje

Deze column wordt geschreven door dr. Noks Nauta (foto hierboven, door Gijs de Kruijf). Zij is arts niet praktiserend en psycholoog. In 2000 ontdekte ze dat ze (zeer) hoogbegaafd is en zag tegelijk een groot tekort aan kennis over hoogbegaafde volwassenen. Sindsdien verzamelt en verspreidt zij kennis over hoogbegaafdheid bij volwassenen en senioren en kennis over zeer hoogbegaafden. Dat doet zij grotendeels vanuit het IHBV, een kennisinstituut waarvan zij medeoprichter en erebestuurslid is. (www.ihbv.nl). Zij geeft presentaties en workshops, schrijft artikelen en boeken. Een deel van haar boeken is te vinden in de webshop van het IHBV (Webshop – IHBV). Voor Talentissimo schrijft Noks Nauta over haar ervaringen en gedachten rondom hoogbegaafdheid. 

Alice is net 7 jaar geworden. Op de ochtend erna trekt ze de schone kleren aan die haar vader heeft klaargelegd. Meteen wordt ze boos en loopt naar hem toe. “Papa!” roept ze. “Dit hemdje met maat 128 trek ik toch niet aan. Ik ben nu 7 en ik heb maat 134!”

De vader van Alice zucht diep. Het is altijd hard werken om alle drie de kinderen op tijd klaar te krijgen voor school. Dit kan hij nu niet gebruiken. Ook al kan Alice gelijk hebben, hij heeft nu gewoon geen hemdje in maat 134 in de kast. Hij reageert geïrriteerd en wil alleen maar dat Alice opschiet met aankleden en komt ontbijten. Het lukt hem met moeite om alle kinderen net op tijd op school te krijgen. Maar Alice blijft met een gezicht als een oorwurm rondlopen en haar vader is ook niet blij.

Wat heeft het hemdje nu met hoogbegaafdheid te maken? Alice is er kort geleden zelf achter gekomen hoe de maten van kinderkleren samenhangen met de leeftijden. Ze heeft onthouden dat maat 134 bij 7 jaar hoort. En omdat ze 7 is, is het toch logisch dat ze dan maat 134 gaat dragen? Feitelijk heeft Alice gelijk, maar ze mist elke nuance. De maten zijn eigenlijk lichaamslengtes in centimeters en lang niet alle kinderen van 7 jaar zijn 1.34 lang. De grootte van een kledingstuk kan ook nog per merk verschillen. En het is ook niet zo dat je de dag vóór je 7 wordt, 1.28 m bent en op je zevende verjaardag opeens 1.34 m.

Alice was zo trots dat ze de maten en de leeftijden kende, dat zij haar kennis meteen ging toepassen. Op haar leeftijd kun je niet verwachten dat ze meteen nuances kan toepassen. Het is ook logisch dat haar vader haar boosheid niet meteen begreep. De intensiteit in de reactie van Alice in deze wel heel banale situatie had hem wel op een spoor kunnen zetten.  

Toepassen

• Herken je zo’n situatie waarin je (hoogbegaafde) kind door iets (in jouw ogen) onbenulligs opeens boos wordt? Kun je door dit voorbeeld van het hemdje bedenken hoe je er dan achter kunt komen wat er aan de hand is? Het is soms een hele puzzel!
• Lukt het je om je kind dan eerst de erkenning te geven voor iets waar ze nu net zo trots op is?
• Heb je zelf ook de ervaring dat je door iets alledaags van slag raakte? En dat de ander jou niet begreep. En weet je nu waarom dat is (geweest)?